Leestijd 5 minuten
DE + VAN DANIËL STOFBERG
“Omstander of relschopper - we helpen iedereen”
De combinatie van adrenaline en direct hulp bieden, wakkert de passie van Daniël Stofberg voor het Rode Kruis aan. Als teamleider van het noodhulpteam+ Rotterdam-Rijnmond werd het vorig najaar met de rellen op de Coolsingel heel spannend. “Toen we het thuisfront moesten bellen om te laten weten dat we veilig waren, besefte ik pas hoe serieus het was.”
Zijn vader was hoofd van het toenmalige SIGMA-team en nu van het noodhulpteam in Rotterdam-Rijnmond. Voor Daniël Stofberg (29) was het niet meer dan logisch om zich ook in te zetten voor het Rode Kruis. “Toen ik begon met mijn studie Verpleegkunde vond ik het medisch heel interessant om me bij een noodhulpteam aan te sluiten. Wat ik zo mooi vind aan het Rode Kruis? Die onvoorwaardelijke hulp. Het maakt niet uit wie je voor je hebt. Een relschopper, een toevallige omstander, een kwetsbare inwoner van een verzorgingsflat: je helpt. En het team is voor mij heel belangrijk. Ik ben echt opgegroeid met het Rode Kruis, het is een groot onderdeel van mijn leven.”
Daniël met zijn vader, hoofd van het noodhulpteam+ in Rotterdam-Rijnmond.
Praktijkervaring
Daniël is ruim elf jaar vrijwilliger bij het Rode Kruis, waar hij zijn kennis als verpleegkundige op de afdeling cardiologie van het Franciscus Gasthuis kan combineren met de inzetten van het noodhulpteam. “Dat zie ik als een mooi plusje dat ik meeneem naar het Rode Kruis. Ik ben dagelijks in de praktijk bezig met medische handelingen bij heel veel verschillende mensen. De praktijkervaring helpt ook collega-vrijwilligers die in hun dagelijkse leven minder kans hebben om ervaring op te doen. Hulpverlenen is meer dan EHBO geven. Wanneer we bijvoorbeeld bij een ontruiming van een verzorgingsflat zijn, moeten we mensen ook kunnen geruststellen. Dat is mijn dagelijkse praktijk.”
De plus achter het noodhulpteam van Rotterdam Rijnmond betekent dat het team zich ook mag richten op T2-slachtoffers. Dat zijn slachtoffers met letsel die een behandeling nodig hebben. Daniël: “We assisteren hiermee de ambulancediensten. In de risicovolle regio waar we opereren kan dat nodig zijn.”
“Mijn werk als verpleegkundige is een mooie combinatie met het noodhulpteam”
Grimmig en gewelddadig
Dit bleek toen het team van Daniël op 19 november 2021 werd opgeroepen om met spoed naar de Coolsingel te vertrekken. Een demonstratie tegen het coronabeleid mondde uit in geweld tegen de politie, brandweer en hulpverleners. De politie zag zich zelfs genoodzaakt om te schieten. “Ik volgde de demonstratie vanuit huis op Twitter en zag dat de situatie steeds grimmiger werd," herinnert Daniël zich. "Scooters en auto’s werden in brand gestoken, winkelruiten vernield, de politie en ME werden bekogeld. Het moment dat politie de vuurwapens trok, gingen onze pagers af. We moesten ernaartoe.
De adrenaline giert dan natuurlijk door je lijf. Je hebt geen idee wat je zult aantreffen en hoe het gaat aflopen. Tegelijkertijd is dit precies waar je voor getraind hebt. We zijn er klaar voor en kunnen helpen. Het teamgevoel, dat ik altijd heel sterk vind bij het Rode Kruis, is dan nog krachtiger. Je staat er met elkaar. Een mening vormen over wat er gebeurt, doe je op dat moment helemaal niet. Het enige waar je aan denkt is: welke letsels zijn er? Hoe gaan we daarmee om? Zal de politie traangas gebruiken? Weten we dan wat te doen? Heel veel was onduidelijk, maar in je hoofd ben je heel scherp.”
“Het moment dat de politie de wapens trok, gingen onze pagers af”
Daniël tijdens een noodhulp praktijkoefening
Onze veiligheid
Uiteindelijk bleek nadat het team van Daniël ter plaatse was dat een inzet niet nodig was. “We hoorden sirenes, vuurwerk, zagen ME-busjes. Achteraf was het een rare gewaarwording, dat we zelf in zo'n bedreigende situatie zaten, dat er rekening gehouden moest worden met onze veiligheid. Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt. Toen we ook nog te horen kregen dat we ons thuisfront moesten geruststellen, was dat wel een eyeopener. Dit was écht menens."
Daniël kan zich niet voorstellen dat hij iets anders doet dan acute zorg verlenen. “Je moet snel kunnen beslissen in soms lastige situaties en je helpt mensen direct. Natuurlijk doen incidenten zoals op de Coolsingel zich gelukkig niet vaak voor in Nederland, maar ik ben er trots op dat onze teams goed voorbereid zijn en klaar staan. Daar ben ik graag een onderdeel van."