NIENKE VAN DEN BERG (38)
EVENEMENTENHULPVERLENER EN MANAGER EHBO VIERDAAGSE

“Alleen met begrip kom je samen verder”

Leestijd 5 minuten

“Mijn vader was colonnecommandant - die functie is te vergelijken met een locatiecoördinator - en mijn moeder zette zich als verpleegkundige vrijwillig in voor het Rode Kruis. Logisch dat ik op mijn negende bij de jeugdgroep ging. En nu ben ik alweer 29 jaar verder. Volgend jaar ben ik voor de twintigste keer als vrijwilliger betrokken bij de Vierdaagse. Op mijn veertiende begon ik als blarenprikker. Daarna werd ik teamleider en coördinator. Sinds 2017 ben ik als manager eerste hulp verantwoordelijk voor de inzet van blarenprikkers en EHBO’ers bij de Vierdaagse.”

“Wat mij telkens opvalt bij het Rode Kruis, is de goede sfeer, waar je ook bent. Of het nu in Nijmegen is of thuis in Zoetermeer, het is één grote familie van mensen die allemaal klaarstaan voor een ander. Natuurlijk hebben al die mensen hun eigen motieven om dit werk te doen. Dat zorgt soms voor wrijving. Belangrijkste les die ik daarbij geleerd heb: verdiep je in elkaars drijfveren. Waarom doet of wil iemand iets? Alleen met onderling begrip en goed luisteren kom je samen verder.”
 

Ook beroepskracht

“Binnen de Rode Kruis-organisatie hebben het verenigingskantoor en de districten daar nog een weg in te gaan. Landelijk staan bijvoorbeeld uniformiteit en imago voorop, maar lokaal liggen de belangen soms anders. Aan beide zijden mag er meer begrip zijn.”

“Ik vind het fijn dat ik - sinds een jaar als beroepskracht - beide partijen een beetje dichter bij elkaar kan brengen. Als projectleider van het landelijk actiecentrum COVID-19-hulpverlening heb ik ervaren hoe goed één aanspreekpunt voor districten bij het verenigingskantoor werkt. Op basis van die ervaringen bouwen we nu aan een permanente frontoffice. Eén loket waar districten kunnen aankloppen met al hun vragen. Het is bijzonder om je als beroepskracht én vrijwilliger te mogen inzetten voor een nog mooier Rode Kruis.”

NAJMA MOHAMED (27)
MEDEWERKER WHATSAPP HULPLIJN

“Voor hulp van het Rode Kruis hoef je alleen maar mens te zijn”

“Elf jaar geleden ben ik met mijn familie gevlucht uit Somalië. We zijn toen opgevangen door heel veel vrijwilligers. Daarom wil ik graag iets terugdoen in de vorm van vrijwilligerswerk. In mijn zoektocht naar de juiste organisatie, kwam ik uit bij het Rode Kruis. Het mooie van deze organisatie is dat die zich niet specifiek richt op één bepaalde groep zoals vluchtelingen. Voor hulp van het Rode Kruis hoef je alleen maar mens te zijn. Je hebt geen verdere status nodig.”

“Sinds juni werk ik als medewerker voor de WhatsApp Hulplijn. Ik reageer op alle appberichten die daar binnenkomen. Soms is het iemand die de Nederlandse taal niet beheerst en onze hulp inroept. Soms zit iemand eenzaam thuis. Regelmatig krijgen we ook berichten van mensen zonder verblijfsvergunning die vragen om medicatie, vaccinatie of die aangeven dat ze geen eten hebben. Vaak kan ik ze naar de juiste afdeling doorverwijzen. Soms bel ik na om het hele verhaal te horen.”
 

Geen moeite

“Het leuke aan mijn vrijwilligerswerk is dat ik het op ieder moment van de dag kan doen. Ik beantwoord de appjes lopend, in de metro, in de bus of gewoon thuis. Omdat ik het altijd en overal kan doen, kost het werk me bijna geen moeite. Leuk is dat je ook leert van het vrijwilligerswerk. Ik heb bijvoorbeeld mijn gesprekstechnieken verbeterd. Soms moet je doorvragen om een beter beeld te krijgen.”

“Wat ik verder nog geleerd heb? Dat je echt de kleine dingen in het leven moet waarderen. Dat sommige mensen geen eten of huis hebben, daar sta je normaal gesproken niet bij stil. Daarom vind ik het Rode Kruis ook zo’n mooie organisatie. Zij bieden hulp aan iedereen.”

JANS GEUZEBROEK (47)
COÖRDINATOR COMMUNICATIE DISTRICT ZEELAND

“Ik ben nog steeds niet uitgeleerd”

“Toen ik achttien was, maakte ik al kennis met het Rode Kruis: ik hielp mijn zus tijdens de bloedafname-avonden. Zeven jaar geleden ging ik op zoek naar een goede EHBO-cursus en zo kwam ik opnieuw bij het Rode Kruis uit. Ditmaal ben ik gebleven, want het leek me erg leuk om evenementen te draaien en noodhulp te bieden. Sinds 2015 ben ik officieel vrijwilliger bij district Zeeland, hulpverleningsgebied Tholen-Reimerswaal.”

“Wat ik zo mooi vind aan het Rode Kruis is dat je alle kans krijgt om jezelf te ontwikkelen. Ik heb diverse certificaten gehaald en volgde de opleidingen tot Noodhulpteamlid en EHBO’er bij drank- en drugsongevallen (EHBDD). Verder stak ik tijdens speciale dagen veel op over communicatie.”

“Sinds 2017 ben ik coördinator fondsenwerving en coördinator communicatie voor ons hulpverleningsgebied. Die laatste rol vervul ik nu ook voor het district. Ik houd me onder meer bezig met de sociale media. De kennis die ik door de jaren heen heb vergaard, helpt me bij het schrijven van posts en het beantwoorden van reacties.”

Niet alles zelf doen

“Ik merk dat je nooit uitgeleerd raakt. Mijn belangrijkste leerdoel is nu om iets meer te gaan managen. Als EHBO’er ben je gewend om je handen te laten wapperen, maar als coördinator moet je proberen niet alle taken zelf te doen. Daarvoor zitten er te weinig uren in een dag.”

“Wat me het meest is bijgebleven in 6,5 jaar Rode Kruis? Dat is wel de reanimatie tijdens een hardloopevent die ik van dichtbij meemaakte. Hoewel het slachtoffer het heeft overleefd, kreeg ik een dag erna een emotionele reactie die ik niet had verwacht. Het had me meer geraakt dan ik in eerste instantie dacht. Gelukkig kon ik mijn verhaal kwijt bij mijn Rode Kruis-collega’s. Zij wezen me op de mogelijkheid van hulp via het hoofdkantoor. In zo’n situatie merk je maar weer bij wat voor fijne organisatie je vrijwilligerswerk doet. Daar draag ik graag mijn steentje aan bij.”