Vrijwilligers van ‘Vervoer & MEER’ in Rotterdam-Rijnmond

Leestijd 5 minuten

Het komt steeds vaker voor dat kwetsbare patiënten niet zelfstandig vanuit het ziekenhuis naar huis kunnen komen of andersom. Het Rode Kruis heeft met drie Rotterdamse ziekenhuizen een nieuwe interventie in het leven geroepen: Vervoer & MEER. We volgen vrijwilligers William (met snor) en Paul van Rode Kruis Rotterdam-Rijnmond die deze vorm van vervoer regelen. “Wij brengen u van harte veilig thuis.”

10:20

EERSTE RIT VAN DE DAG IS BEKEND

Rond 10:00 uur krijgt de meldkamer van het Rode Kruis Rotterdam-Rijnmond een melding binnen dat er een aanvraag is binnengekomen voor het vervoeren van een patiënt. Dat er verzoeken  binnenkomen is niet gegarandeerd. Het Rode Kruis Rotterdam-Rijnmond is op dinsdag en donderdag van 12:00 tot 21:00 uur beschikbaar om patiënten te vervoeren. Deze kwetsbare patiënten worden door ons opgehaald en naar het ziekenhuis gebracht. Of ze worden bij een ziekenhuis opgehaald en bijvoorbeeld naar huis of een verzorgingshuis gebracht.

11:30

OP PUNT VAN VERTREK

Voordat vrijwilligers William en Paul vertrekken, ontvangen ze de benodigde gegevens van de patiënt. Zo weten ze waar de patiënt woont en wat voor afspraak hij of zij bij het ziekenhuis heeft. 

 

11:55

HEBBEN WE ALLE BENODIGDE MATERIALEN?

Voordat Paul en William op pad kunnen, controleren ze of in de bus alle benodigde materialen aanwezig zijn voor het geval van nood. Denk bijvoorbeeld aan een EHBO-tas en een werkende portofoon. Net als ze weg willen rijden, begint het te regenen. “Het weer zit niet mee," zegt William lachend. "Straks moet ik extra voorzichtig rijden. Als we een patiënt vervoeren die in een rolstoel zit, worden alle wielen van de rolstoel vastgemaakt aan de grond. Als patiënt geef je je over aan de chauffeur. Je voelt elke bocht en elk klein hobbeltje op de weg. Tijdens een rit is het belangrijk om grote bochten te nemen, dan beweegt de patiënt zo min mogelijk. Met al deze dingen moet ik als chauffeur rekening houden.”

12:35

AAN DE DEUR BIJ DE PATIËNT 

Na 40 minuten op de snelweg door regen en hagel komen de vrijwilligers aan bij de patiënt. Dit is de eerste keer dat Paul en William de persoon zien en spreken. Eerst controleren ze of de patiënt  alle benodigde papieren bij zich heeft voor zijn afspraak. Vervolgens kijken de vrijwilligers naar wat er nodig is om hem van zijn huis naar de bus te verplaatsen. Sommige patiënten hebben een eigen rolstoel. In dit geval helpen ze de meneer in een Rode Kruis-rolstoel. 

12:55

WAT DE PATIËNT NODIG HEEFT

Bij de interventie ‘Vervoer & MEER’ komt veel meer kijken dan alleen vervoer. De naam zegt het al.  Meer staat voor het in kaart brengen wat de patiënt voor, tijdens en na de rit nodig heeft. Bij thuiskomst helpen vrijwilligers de patiënt binnen op weg. Ze kijken of de woonsituatie veilig is en of iemand zich thuis goed kan redden. Eventueel smeren de vrijwilligers een boterham en controleren ze het huis op gevaarlijke situaties, zoals losliggende kleedjes en snoeren. Zo had deze patiënt voor medische redenen een handschoen nodig om op een regendag naar buiten te gaan. “Patiënten vinden het heel fijn dat we ze een luisterend oor bieden," vertelt Paul. "Meestal merk je dat ze hun verhaal willen doen. Tijdens de rit zit ik achterin de bus samen met de patiënt. Het is vooral luisteren."

13:00

EEN DAG NIET GELACHEN, IS EEN DAG NIET GELEEFD

De mantra van William en Paul is ‘Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd.’ Met deze gedachte stappen zij telkens de bus in. Ze proberen het beste te maken van de tijd die ze met de patiënt doorbrengen, voor patiënt en ook voor zichzelf. Paul vertelt: “Ik ben vrijwilliger bij Vervoer & MEER omdat ik iets wil betekenen voor anderen. Voor mensen die het echt nodig hebben. Door me op deze manier in te zetten help ik mensen en probeer ik hun dag een beetje op te vrolijken." 

13:40

BIJ HET ZIEKENHUIS

Om 13:40 uur komen ze aan bij het Beatrixziekenhuis in Gorinchem. Hier begeleiden ze de patiënt naar de balie voor het aanmelden. Daarna lopen ze mee naar de afdeling waar de meneer zijn afspraak heeft. William en Paul helpen hem op het ziekenhuisbed, wachten tot hij klaar is en assisteren hem met de rolstoel. De afspraak ging goed. 

14:25

DE PATIËNT NAAR HUIS BRENGEN

Meneer is tevreden en voelt zich goed geholpen door de vrijwilligers. Onderweg naar huis regent het minder hard. Wel rijdt vrijwilliger William opnieuw voorzichtig en neemt hij rustig de bochten.  Eenmaal bij de meneer thuis helpen de vrijwilligers hem met het uit doen van zijn schoenen en jas. Ook kijken ze of er huishoudelijke taakjes zijn waarmee de vrijwilligers de patiënt kunnen helpen. Pas als de patiënt helemaal gesetteld is, gaan de vrijwilligers door met hun dag. Soms krijgen ze een vraag waarmee ze iemand niet kunnen bijstaan. Paul: “In zo'n geval geven we de vraag door aan de meldkamer. Daar weten ze bij wie de patiënt wel moet zijn.”
 

15:20

DANKBAARHEID

De patiënt is tevreden over hoe de dag is gelopen. “Dit is voor het eerst dat ik gebruikmaak van deze dienst van het Rode Kruis.. Ik wist niet dat het Rode Kruis dit ook doet. Ik vind het zo'n fijne organisatie. Als ik de meldkamer spreek, zal ik doorgeven dat ik zeer goede mensen heb getroffen. Morgen moet ik weer naar het ziekenhuis. Dan hoop ik ook opnieuw fijne vrijwilligers te ontmoeten. Ik ben het Rode Kruis dankbaar. Bedankt voor alles, heren!”

16:00

DEBRIEFING

Het laatste onderdeel van deze inzet is de terugkoppeling naar de meldkamer. Ook het ziekenhuis wordt hierin meegenomen. Indien nodig wordt ook gezorgd voor een goede overdracht naar thuiszorg of mantelzorgers. De taak van vrijwilligers Paul en William duurt vandaag tot 18:00 uur. Of er nog een rit binnenkomt, weten ze niet. Ze praten gezellig na onder het genot van een kopje koffie. Paul en William kennen elkaar al sinds ze vrijwilliger zijn voor Vervoer & MEER, inmiddels al vijf jaar. Ook buiten het Rode Kruis kunnen de twee het goed met elkaar vinden.