Leestijd 5 minuten
DE + VAN LINDA SCHOFFELEN
“Vastroesten gaat me niet gebeuren”
Een voorval op het werk van Linda Schoffelen is de trigger om haar leven een onverwachte wending te geven. De Zuid-Limburgse laat zich omscholen tot verpleegkundige en wordt vrijwilliger bij het Rode Kruis. "Dat was een schot in de roos."
“Ik ben eigenlijk een heel rare vrouw.” Linda Schoffelen moet er smakelijk om lachen. Ze vertelt over de onverwachte sprongen en zijpaden in haar werkzame leven en dat als vrijwilliger. Ze studeerde economie, kreeg een bijbaantje bij Blokker en bleef daar dertien jaar fulltime werken. Met plezier en een bachelorsdiploma op zak. En toen nam haar leven een verrassende wending.
Interessante ontdekking
Een collega zakte op het werk in elkaar. Van de ene tel op de andere was ze buitenwesten. "Zij was onze BHV-er, wat nu? Ik had geen idee wat ik moest doen." Met de collega kwam het gelukkig goed. Linda besluit een EHBO-cursus te volgen bij het Oranje Kruis. Tijdens deze cursus kwam ze tot een interessante ontdekking over zichzelf. "Ik vind het helpen van mensen in nood ongelofelijk boeiend. Hier word ik zo blij van!” Ze constateerde dat ze daar meer mee wilde doen en trok de stoute schoenen aan. Ze liet zich omscholen tot verpleegkundige, dat bleek een schot in de roos. “De jaren daarvoor had ik niet durven denken om een totaal andere richting te kiezen,” zegt ze glimlachend. Haar toenmalige collega’s, familie en vrienden waren stomverbaasd: nee, dat kan niet, jij verpleegkundige!?”
Maar Linda is nog altijd blij met haar keuze en de nieuwe kansen. Inmiddels werkt ze als coördinator Welzijn en Zorg op een dementie-afdeling. Dat doet ze in Gulpen, een dorp dichtbij Maastricht. In die stad is ze inmiddels negen jaar actief als vrijwilliger van het Rode Kruis. Eerst als coördinator evenementenhulpverlening en daarna werd ze coördinator interne opleidingen. Ook op districtsniveau neemt ze taken op haar schouders. Stilzitten is niet haar ding, ze is altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen. "Vastroesten gaat mij niet gebeuren."
Ze kijkt altijd of het beter en vooral ook gezelliger kan. Zo heeft ze in Maastricht uit zichzelf veel activiteiten georganiseerd. “We plannen leuke dingen voor al onze vrijwilligers. Goed voor de sfeer en de teamgeest.” Het idee om zich aan te melden bij de Activiteitencommissie van district Zuid-Limburg is geboren. "Het Rode Kruis is heel breed, daar houd ik van."
“Het Rode Kruis is heel breed, daar houd ik van”
Genoeg kansen
Samen met een collega in Maastricht, Meersen en Mergelland richtte Linda een bike-team op. Door haar drang om nieuwe wegen in te slaan, probeert ze regelmatig een nieuwe rol of taak te ondernemen. Het bike-team liet ze achter zich, maar: "Fietsen voor het team doe ik nog steeds, dat is leuk en nodig.” In Maastricht nam ze deel aan de activiteit Bijzondere vakanties. In de coronatijd, toen evenementen op een laag pitje stonden, organiseerde ze een speurtocht voor kinderen door de stad. “Normaal gesproken werk ik met carnaval altijd als teamleider op het Maastrichtse Vrijthof. Vorig jaar ging dat feest niet door; fijn dat het dit jaar eindelijk weer kon”.
Onverwachte rampen
Op districtsniveau is ze teamleider Noodhulp en Bevolkingszorg. En dat heeft ze in juli 2021 geweten. Iedereen herinnert zich de beelden van weilanden en wegen, kelders en straten, alles onder water. Verzakkingen, mensen in paniek, evacuaties. Heel Limburg streed tegen het extreem hoge water. De gebieden rond de Geul en Gulp in Zuid-Limburg werden het zwaarst getroffen. Linda had haar handen vol. "Je denkt goed voorbereid te zijn, maar de werkelijkheid haalt je dan in.” Ze is er nog steeds ontdaan van. Gelukkig kan ze in de nasleep samen met alle betrokken partijen verbeterpunten aangeven. “Ik voelde mij gehoord en dat deed me goed.”
Als enige vrouw
Iedere vier jaar is Linda toe aan iets nieuws binnen de vereniging. “Als ik lang hetzelfde doe, mis ik de uitdaging. Ik heb verandering nodig. Anders kan ik niet vernieuwend denken.” Daarom sloot ze zich eind 2021 aan bij het Digitale Innovatie Team (DIT). Dat is een bevlogen team met vrijwilligers die samen digitale oplossingen bedenken en bouwen. Apps om het vrijwilligerswerk een stuk makkelijker en efficiënter te maken. "Ik ben trots dat ik de enige vrouw ben die de training heeft volbracht. Toch denk ik dat iedereen het kan. Je moet het natuurlijk wel leuk vinden en er even voor gaan zitten." Linda denkt dat ze de kennis en vaardigheden later ook in haar werk kan toepassen. "Ik zou graag bijdragen aan een systeem dat zorgverleners met een geluidsignaal herinnert dat het tijd is om de medicatie te verstrekken. Nu moet je toch altijd zelf onthouden hoe laat de volgende medicatieronde is.“
“Ik heb verandering nodig. Anders kan ik niet vernieuwend denken”
Ondanks alle verandering heeft ze één rode draad binnen de vereniging: EHBO. Ze is doorgegroeid van evenementenhulpverlener naar EHBO-instructeur. Linda houdt ervan om haar kennis te delen met anderen. “EHBO-instructeur wil ik nog lang blijven voor het Rode Kruis.” En dat is niet raar voor een verpleegkundige.