Leestijd 1 minuut
Video 8:41
Dromen van een normaal leven
Derk Segaar, hoofd Internationale Hulp van het Nederlandse Rode Kruis, neemt je in deze aflevering mee naar Almere. Hij is op bezoek bij opvanglocatie De Markerkant. Daar krijgt hij een rondleiding, ontmoet hij verschillende Rode Kruisers en spreekt hij met een aantal bewoners. Eén van hen heeft zelfs vijf maanden moeten lopen om veilig te zijn.
Opvanglocatie De Markerkant in Almere biedt 150 plekken voor vluchtelingen. Daarnaast is er ruimte voor 20 bewoners die voor korte tijd aanwezig zijn. Jacob de Jongh begeleidt de activiteiten. “Er zijn veel mensen die hier al meer dan een jaar wonen,” vertelt hij. “Dat is niet fijn voor hen. Vluchtelingen zitten in een heel moeilijke positie en zijn soms getraumatiseerd. Ik denk wel dat er een hechte gemeenschap is ontstaan op deze locatie.”
Conflict
Derk wil van Jacob weten of hij in de Markerkant weleens een onenigheid tussen bewoners heeft meegemaakt. “Het is heel logisch dat mensen soms in conflict komen met elkaar. We proberen hen het gevoel te geven dat ze hier veilig zijn, gehoord en gezien worden. Daarmee kun je een deel van de onzekerheid wegnemen en soms ook de aard van het conflict. Je kan natuurlijk niet alles wegnemen; er blijft een hoop leed. Dat is soms wel lastig.”
Kledingwinkel
Bewoners kunnen elke dinsdag kleding uitzoeken in de kledingwinkel van De Markerkant. De kleding wordt gedoneerd en is gratis op te halen voor de bewoners. Vrijwilliger Rebecca ten Hagen staat aan het roer van de kledingwinkel. “Ik ben afgekeurd en wilde graag iets zinnigs doen. In de winkel is het altijd heel gezellig. Mensen mogen zoveel meenemen als ze nodig hebben.”
Nieuw leven opbouwen
Vervolgens gaat Derk in gesprek met Amer en Hosen uit Syrië. Amer woont ongeveer 15 maanden in Almere. Hij is tweeënhalf jaar geleden gevlucht uit Aleppo. Inmiddels is hij anderhalf jaar in Nederland en wacht hij op zijn officiële papieren, zodat hij kan werken en een nieuw leven kan opbouwen. Het wachten is frustrerend, geeft Amer aan. “We doen helemaal niets hier. Je verliest het doel in je leven. Ik heb een master in Textieltechniek. Ik hoop in Nederland verder te kunnen studeren en te promoveren. Daarnaast droom ik ervan om mijn familie hiernaartoe te halen en een normaal leven te leiden.”
Prettig verblijf
Gemma Bennink is locatiemanager van De Markerkant. “Ik voel me soms meer thuis bij de bewoners hier dan in Nederland. Ik heb in Libanon, Turkije en in Israël gewoond. Daardoor heb ik een bepaald contact met de bewoners en dat geeft een band. Ik ken hun dorpen en weet veel van de geschiedenis.”
Het Rode Kruis is er om de tijd van de bewoners zo aangenaam mogelijk te maken. “We kunnen helaas niet veel doen aan de wachtperiode, maar wel aan een prettig verblijf voor deze mensen. Ook helpen we ze bij de voorbereidingen op de toekomst. We ondersteunen ze bij Nederlandse taallessen en toegang tot de arbeidsmarkt.”
Amer: “Ik droom van een normaal leven."
Vijf maanden lopen
Derk vindt het ongelofelijk indrukwekkend om te zien wat de Rode Kruisers hier voor elkaar krijgen. “De bewoners hebben de meest extreme dingen meegemaakt. Het Rode Kruis helpt hen. Ik gun het iedereen om in gesprek te gaan met deze bewoners. Amer heeft vijf maanden gelopen om hier te komen; hij leeft al jaren gescheiden van zijn familie. Het enige wat hij wil is veiligheid en een normaal leven. Een kans om aan het werk te gaan en weer voor zijn familie te zorgen.” Voor velen is het leven normaal, Amer droomt van een normaal leven.