Leestijd 5 minuten

“Vijf jaar geleden ben ik begonnen bij het Rode Kruis. Iemand die ik kende vertelde mij dat de Verbindingsdienst mensen zocht en vroeg of ik geïnteresseerd was. Ik heb een achtergrond als softwareontwikkelaar en ben altijd veel met communicatiemiddelen bezig. De combinatie tussen techniek en mensen vind ik erg interessant, dus besloot ik bij het Rode Kruis aan de slag te gaan. Toen ik net begon, was er ineens een leegloop in het team. Er bleven drie mensen, waaronder ik. Inmiddels is de Verbindingsdienst uitgebouwd naar vijftien vrijwilligers. In mei 2020 werd ik gevraagd voor de rol van coördinator. Als coördinator is het de kunst om mensen betrokken te houden. Dit doe ik door de vrijwilligers verantwoordelijkheid te geven die ze leuk vinden en aankunnen.

De Verbindingsdienst is de spin in het web en de connectie tussen hulpverleners. Tijdens geplande evenementen oefent de Verbindingsdienst zodat zij bij incidenten en calamiteiten goed voorbereid is. We bereiden evenementen nauwkeurig voor. Als de situatie erom vraagt stellen we een steunzender op. Die zender zorgt ervoor dat portofoons over een grotere afstand met elkaar kunnen communiceren.

Als Verbindingsdienst sta je niet meteen in de schijnwerpers. We zijn soms in een meldkamer aanwezig waar een team van centralisten de inzet coördineert. Er zijn altijd drie vrijwilligers van de Verbindingsdienst aanwezig. Je hebt de centralist en de logger, die houdt alles bij wat er gebeurt. Centralisten hebben contact met de hulpdiensten als er iets gebeurt en zorgen dat de juiste mensen worden opgeroepen. Tot slot is de technische ondersteuner aanwezig. Gedurende het evenement wisselen we elke twee uur van taak. Zo waarborgen we de kwaliteit.

Naast de drie functies op het evenement zijn er nog andere taken binnen de Verbindingsdienst. Bijvoorbeeld de groep rollend materiaal. Zij onderhouden onder andere de verbindingswagen en de aanhangers. Ook hebben we vrijwilligers die de evenementenhulpverleners trainen. Tijdens een trainingsavond leer je onder andere hoe je moet omgaan met portofoons. De connectie in het team met elkaar is heel goed. We steunen elkaar en je weet wat je aan iemand hebt. Elke donderdagavond zijn we in Holten. Dan bereiden we de evenementen voor. Als ik op donderdagavond weer terug naar huis rijd, dan ben ik echt trots. Ik ben gezegend met een mooi team. Wat ik belangrijk vind is het samen vieren van de successen. Na een goede inzet gaan we ergens iets eten en drinken of hebben we op donderdagavond in Holten iets bij de koffie. We doen het met elkaar en elke schakel is dan belangrijk. Je wordt namelijk niet van de een op de andere dag vrijwilliger bij de Verbindingsdienst. Er is een opleidingstraject om nieuwe vrijwilligers het vak te leren.

Wat ik gaaf vind bij de Verbindingsdienst is de combinatie tussen techniek en mensen. Techniek staat nooit stil en mensen kunnen weleens onvoorspelbaar zijn. Daarnaast vind ik het prachtig om mensen bezig te zien met hun hobby. Als ik de glimlach zie wanneer mensen over de finish komen of kinderen zie pronken met hun medaille, dan denk ik: daar hebben we als Verbindingsdienst ook aan bijgedragen. Uiteindelijk doen alle hulpverleners het samen. Daar haal ik energie uit. De Verbindingsdienst is een onzichtbare schakel, maar we hebben veel impact. Als een hulpverlener in een vervelende situatie terechtkomt, dan moet die om hulp kunnen roepen. De communicatiemiddelen geleverd door de Verbindingsdienst bieden dan uitkomst. De hulpverleners moeten weten dat ze er niet alleen voor staan.”

“Bij de wedstrijdtafel op de hockeyclub van mijn kinderen kwam ik in aanraking met een verbanddoos. Die was zo klein en onvolledig dat ik dit heb gemeld. Uiteindelijk heb ik samen met een aantal moeders een basis EHBO-cursus gedaan. Dit vond ik alleen zo minimaal dat ik later een uitgebreidere training volgde. Toen dacht ik: hoe ga ik deze training onderhouden, want alleen op het hockeyveld lukt dat niet. Ik heb me vervolgens aangemeld bij het Rode Kruis. Inmiddels ben ik zes jaar vrijwilliger en heb ik verschillende functies gedaan. Eigenlijk vind ik alles leuk en dat maakt het soms moeilijk kiezen. Nu zet ik me in als teamleider, evenementenhulpcoördinator, EHBO’er en voor het hulpverleningsbureau.

Bij het hulpverleningsbureau start het proces. Daar komen alle aanvragen voor evenementen binnen. Ik pak deze op en doe de voorbereidingen van het evenement voor de hulpverleners. Denk aan een intake met de organisatie, offertes maken en kijken naar eventuele vergunningen. Na de eerste fase komt de evenementenhulpcoördinator erbij. Die kijkt naar de intake en of er dingen missen. De coördinator pakt het verder op. Dat is de persoon die hulpverleners inplant en een draaiboek of inzetbrief maakt. Wanneer er bij een evenement geen hulpcoördinator is, dan doet het hulpverleningsbureau die taken ook.

Ik ben vaak evenementenhulpcoördinator bij de voetbalwedstrijden van Almere City. Dit doe ik samen met een collega. We zijn er met name voor de supporters. De voetballers hebben hun eigen fysiotherapeuten en artsen. Als er wat gebeurt met de voetballers dragen wij ze met de brancard van het veld af. Voorafgaand aan de inzet oefenen we altijd met de brancard. We leggen dan één persoon op de brancard, vier mensen dragen waarvan één persoon de leiding heeft. Het andere team kijkt mee, zodat iedereen weet hoe om te gaan met de brancard. Het is belangrijk dat we allemaal in dezelfde pas lopen. Als dat niet gebeurt, dan gaat de brancard schommelen en dat is niet fijn. Gelukkig hoeven we dit niet vaak te doen.

De dienst bij Almere City is een terugkerende inzet. We draaien de inzet met een redelijke vaste ploeg en zijn daardoor goed op elkaar ingespeeld. Iedereen kan zich aanmelden voor deze inzet. We weten wanneer we extra rekening moeten houden met supporters. Op zondagmiddag bijvoorbeeld zie je weleens flauwtes. Ook herkennen we inmiddels supporters en zij ons. Als je een keer een supporter hebt geholpen, dan kan het best zijn dat die de volgende wedstrijd nog even terugkomt om je te bedanken. Dat maakt het leuk. Inmiddels zijn we ook echt onderdeel van het team bij Almere City. We werken fijn samen met de stewards, beveiliging en politie. Dat maakt het heel leuk. Je merkt dat de mensen vertrouwd met ons raken. Ook buiten diensttijd herkennen supporters ons en zeggen ze ons gedag.

Elk evenement heeft iets speciaals. De sportevenementen vind ik het leukst om te doen. Zoals de Paralympische Spelen waarbij hockey, stijldansen, handbal en soms turnen aanwezig is. Het mooiste vind ik dat we altijd met zijn allen als team klaarstaan om hulp te verlenen. Het maakt niet uit, uit welke locatie je komt. We maken er altijd een gezellig team van. Het komt ook weleens voor dat we samen iets leuks gaan doen buiten diensttijd. Dat is superleuk.”

“Inmiddels werk ik twee jaar bij het Rode Kruis als accountmanager EHBO sport. Hiervoor werkte ik bij een commercieel bedrijf. Na vier jaar was het tijd voor een betekenisvolle organisatie. Dat klinkt misschien gek, omdat mijn functie commercieel ingesteld is. Maar bij het Rode Kruis heb ik de perfecte match gevonden. Een commerciële functie met een niet-commercieel doel: bijdragen aan de hulpverlening. Voor ik bij het Rode Kruis startte was deze functie er nog niet. Daardoor heb ik de functie zelf vorm kunnen geven. Ik ben begonnen met plannen maken en die voer ik nu uit.

Ik ben verantwoordelijk voor alle aanvragen uit de sportwereld die een cursus EHBO sport willen doen. Het doel van de cursus is om zoveel mogelijk mensen in Nederland EHBO-gecertificeerd te krijgen om zo de hulpbereidheid van de samenleving te vergroten. De cursus is voor sportverenigingen, -bonden en overkoepelende organisaties in een gemeente. Een aanvraag komt binnen via de webshop. Vervolgens neem ik contact met hen op en zorg ik ervoor dat een instructeur de cursus gaat geven. Vaak zijn de organisaties aangenaam verrast dat we een speciale sportlijn hebben. We krijgen ook regelmatig de vraag hoe de cursus is ingestoken. Veel mensen denken bij sport al snel aan voetbal, maar de cursus is voor alle soorten sport. Tijdens de cursus proberen we beeldmateriaal van zoveel mogelijk sporten te laten zien. Daarnaast wordt tijdens een cursus ook vaak ingespeeld op de club die de cursus volgt. Bij een waterpolovereniging zal de instructeur zich bijvoorbeeld meer richten op ongelukken rondom water.

Voor zowel de lokale hockeyvereniging als de professionele voetballers in de Eredivisie is de cursus beschikbaar. We hebben bijvoorbeeld aanvragen gehad van FC Utrecht en Feyenoord, maar ook van lokale verenigingen in dorpen. Daarnaast is het heel uiteenlopend wie de training krijgt. Bij het Nederlands beachvolleybalteam hebben de spelers een training gekregen. Bij lokale verenigingen zie je vaak dat trainers, ouders of coaches de cursus volgen. Zodat zij ook weten wat ze moeten doen bij een ongeval, bijvoorbeeld als twee kinderen tegen elkaar aan botsen op het veld.

Het verschil met de normale cursus EHBO zit met name in het soort letsel dat je behandelt. Tijdens de EHBO sport gaan we echt in op sport-specifieke ongelukken en blessures, zoals onderkoeling, oververhitting, verzwikking en verstuiking. We hebben gekeken wat er vaker op het sportveld plaatsvindt, en minder in de normale wereld.

Jaarlijks gebeuren er nog steeds veel ongelukken. Van een verzwikking tot een hartstilstand. Nog altijd weten té weinig mensen wat ze moeten doen om te helpen. Daarom is er nog veel winst te behalen. Komende zomer zijn er veel sportevenementen, waaronder het Europees kampioenschap voetbal en de Olympische Spelen. Dit is een mooie kans om de cursus EHBO sport extra onder de aandacht te brengen. Dit doen we met een speciale campagne. Tijdens deze campagne wordt het belang van EHBO bij sport duidelijk. Ook vanuit de UEFA wordt veel aandacht gegeven aan reanimeren. Ik denk dat na de zomervakantie, de sportevenementen en onze sportcampagne, de vraag naar de cursus EHBO sport gaat toenemen.”

Ook jij kan sportinstructeur worden. Heb je hier interesse in? Bekijk dan deze pagina of meld je aan via je district.