Onvoorwaardelijke hulp aan iedereen

HET RODE KRUIS BONAIRE TOEN EN NU 

Asha Wilsoe-Pourier is vanaf haar achttiende vrijwilliger bij het Rode Kruis Bonaire. Ze stond aan de wieg van de organisatie. “In de afgelopen 35 jaar heb ik verschillende functies gehad. Ik begon als EHBO’er en had diverse rollen als coördinator, zoals voor de Ambulance-afdeling. Sinds 2014 ben ik manager van het Rode Kruis Bonaire. Ik hou ervan om anderen te helpen. Dat doe ik vanuit mijn hart. Het maakt niet uit wie het vraagt, ik bied hulp aan iedereen. Mensen moeten blij en gelukkig zijn.” 

Daarnaast biedt het Rode Kruis meerdere cursussen aan vrijwilligers. “Momenteel zijn we bijvoorbeeld bezig met de voorbereidingen voor Psychological First Aid (PFA). Ook kunnen vrijwilligers een ‘disaster camp’ training volgen in Aruba. En op Sint Maarten doen drie vrijwilligers mee aan een Emergency Medical Responder. Wanneer zij terugkomen op het eiland kunnen ze de kennis doorgeven aan anderen. Vrijwilligers een cursus aanbieden is ook een manier om hen te waarderen. Ik ben blij dat we nu veel op orde hebben en een gevarieerd aanbod aan cursussen. Bonaire is niet klein, maar we hebben wel steun nodig van onze moederorganisatie: het Nederlandse Rode Kruis.” 

Hulp aan andere eilanden 

Niet alleen op het eiland zelf, maar ook op de andere Caribische eilanden helpt het Rode Kruis Bonaire. Eén van de eerste uitzendingen was naar Sint-Maarten toen orkaan Luis in 1995 veel schade aanrichtte. “Ik maakte deel uit van de eerste groep die vanuit Bonaire naar Sint-Maarten ging om hulp te bieden. Ongeveer tien dagen waren we ter plaatse. We sliepen in een container. Om de vier uur hadden we dienst op de opvanglocatie. Het was best heftig. Tegelijkertijd voelde het heel normaal om mensen te helpen. Een paar maanden daarvoor was ik in Sint-Maarten tijdens carnaval. Wat een enorm verschil: van een groen naar een grijs eiland. Wanneer er iets gebeurt in onze omgeving zijn we voorbereid om hulp te bieden.”  

Ontmoeting Prinses Margriet 

“Als ik terugdenk aan de eerste paar jaar van de organisatie krijg ik een lach op mijn gezicht. Het was echt een leuke tijd. Elke dinsdag kwamen we samen voor een training. De training duurde één uur, maar we bleven altijd nog drie tot vier uur napraten. We praatten over van alles en nog wat. De oprichters attenderen ons nog altijd op de goede herinneringen van vroeger.” 

Eén van de hoogtepunten in al die jaren is voor Asha de ontmoeting met prinses Margriet. “Bonaire is onderdeel van het Koninkrijk der Nederlanden dus het is fantastisch om de prinses te mogen spreken. Dat was in 1990 tijdens de Biennial meeting in Trinidad en Tobago. Bij deze vergaderingen komen ongeveer 50 leden van het Rode Kruis van de Caribische eilanden bij elkaar. Dan praten we over de organisatie en delen we onze mening.” 

Tegenslagen 

“Een organisatie heeft altijd ups and downs. Wat ik moeilijk vindt, is als er niet genoeg materialen zijn om hulp te bieden. Je ziet wat mensen nodig hebben, maar je kan geen voucher, cash of materiaal geven. Dat is frustrerend. Tegelijkertijd kunnen we ook geen ‘nee’ zeggen. We proberen altijd een oplossing te vinden. Daarnaast is het moeilijk om vrijwilligers te werven en te behouden. Bij een noodsituatie is iedereen altijd paraat, maar dat is niet altijd zo. Bij de start van een evenement is iedereen aanwezig, maar zodra de hitte komt wordt het lastiger. Ik moet dan soms streng zijn. De organisatie rekent namelijk op onze hulpverlening.”  

Rode Kruis-maand 

Afgelopen april en mei was het feest. April stond in het teken van het 40-jarig jubileum van het Rode Kruis Bonaire. Dit werd gevierd met een feest voor de lokale organisatie en een veldoefening waar afgevaardigden van de Caribische eilanden aanwezig waren. “Tijdens het feest mocht ik een award uitreiken aan de oprichters van het Rode Kruis Bonaire. Er zijn naast mij geen andere vrijwilligers meer actief die betrokken waren bij de oprichting. Dankzij hen bestaan we al 40 jaar.” 

In mei viert Bonaire elk jaar de Rode Kruis-maand. “Op 4 mei was de Dodenherdenking, dan leggen we een krans neer. Vier dagen later kwam de hele vereniging samen. Alle vrijwilligers en bestuursleden droegen hun Rode Kruis-kleding, dat was een prachtig gezicht. Daarnaast was er een mediatour op de radio. Vrijwilligers praten over onze viering, veldoefeningen, kondigen het orkaanseizoen aan en werven nieuwe vrijwilligers. Op Moederdag kozen de mannen de ‘Rode Kruis moeder’ van het jaar. Vorig jaar deden we dit voor het eerst en dat was een groot succes. Op Vaderdag werd de ‘Rode Kruis vader’ bekroond door de vrouwen.” 

Droom 

“Ik heb verschillende dromen voor het Rode Kruis Bonaire. Eén is om een tweede verdieping op ons gebouw te laten bouwen, dit kan dienen als opvanglocatie zodat we iemand 72 uur kunnen opvangen tijdens een noodsituatie. Mijn grootste droom is dat de nieuwe generatie vrijwilligers het werk van het Rode Kruis blijft doorzetten. Wat ik wil meegeven aan de nieuwe generatie is de basis van onze organisatie: de zeven grondbeginselen. Die basis moeten we blijven benadrukken bij de vrijwilligers. Daarnaast vind ik het belangrijk dat jongeren zich realiseren dat het belangrijkste is dat ze hulpverlening vanuit hun hart bieden. En dat je als je wilt groeien cursussen moet volgen. Creëer je eigen dossier en vernieuw dit elk jaar.”