december 2025

juli 2025

december 2024

oktober 2024

juli 2024

april 2024

december 2023

oktober 2023

Juli 2023

april 2023

december 2022

oktober 2022

juli 2022

april 2022

december 2021

oktober 2021

juli 2021

April 2021

December 2020

Juni 2020

Maart 2020

Leestijd 5 minuten

Er is altijd hoop

Dr. Younis Al-Khatib vertelt over zijn werk bij de Palestijnse Rode Halve Maan.

“Misschien komen de tranen na het conflict. Nu proberen we zo min mogelijk over emoties te praten.” Al vijfentwintig jaar leidt dr. Younis Al-Khatib de Palestijnse Rode Halve Maan, het Rode Kruis in de bezette Palestijnse gebieden. Al het hele jaar reist hij door Europa om politici, organisaties en Rode Kruisverenigingen te spreken. Zijn boodschap is helder: stop het geweld en laat hulpverleners hun werk doen. 

Begin september kwam dr. Younis naar het Nederlandse Rode Kruis in Den Haag. Daar maakt hij tussen afspraken met politici en hulporganisaties tijd vrij voor een gesprek met Rode Kruiscollega's. “Als mensen mij vragen hoe het gaat, zeg ik meestal: ‘goed’. Dat is de makkelijke weg. De waarheid is dat de situatie verschrikkelijk moeilijk is.” 

Tijden veranderen

Dr. Younis leidt de Palestijnse Rode Halve Maan al vele jaren en vertelt hoe de tijden zijn veranderd. “Iedereen in Gaza is opgegroeid met geweld. Maar de afgelopen twee jaar zijn de zwaarste ooit. Mensen hebben honger door gigantische voedseltekorten. Er is geen brandstof, geen medicijnen, geen babyvoeding. Deze tekorten kosten mensenlevens. Meer dan 20.000 kinderen zijn gedood in de afgelopen periode. Er zijn ouders zonder kinderen. En kinderen zonder ouders. Het is niet te bevatten en raakt ons allemaal. Het is steeds moeilijker geworden om hulp te verlenen. Elke stap die we als hulporganisatie zetten, wordt bemoeilijkt door blokkades en checkpoints. Het voelt soms alsof we tegen een ijzeren muur oplopen.”

“Onze humanitaire plicht houdt ons overeind”

Mensen helpen

Dr. Younis vervolgt: “Het embleem van het Rode Kruis of de Rode Halve Maan wordt steeds minder gerespecteerd. In de afgelopen twee jaar zijn 56 collega’s gedood, waarvan 31 terwijl ze hulp verleenden. Dat is hartverscheurend. Wij leiden mensen op om levens te redden, niet om hun leven te verliezen.” 

“Onze collega’s wonen met hun familie in tentenkampen. Door het geweld zijn ze allemaal hun huis kwijtgeraakt. Iedereen kent elkaar. Wanneer er weer een collega overlijdt, zijn we diep in shock. De meeste collega’s zijn in tranen en huilen lange tijd, maar toch blijven ze. Onze humanitaire plicht houdt ze overeind. Een van onze collega’s belde vlak voor zijn dood zijn moeder. Zijn laatste woorden waren: ‘Sorry, ik wilde alleen maar mensen helpen’.” 

Weerbaarheid

Ondanks de heftige omstandigheden waar de Palestijnse Rode Halve Maan mee te maken heeft, blijven vrijwilligers zich aanmelden. “We krijgen zelfs méér aanmeldingen. Mensen willen iets doen om te helpen, deel uitmaken van onze vereniging. De Palestijnse Rode Halve Maan doet al jarenlang belangrijk werk. Dat wordt gezien. Het laat ook de weerbaarheid van het volk zien.”

Hulpverleners van de Palestijnse Rode Halve Maan rouwen om hun omgekomen collega’s

Laat je stem horen

Dr. Younis vertelt wat jij kan doen. “Mensen zijn nooit machteloos. Er is altijd iets dat je kunt doen. Roep politici op om actie te ondernemen. Laat je stem horen. We moeten schreeuwen, roepen of zelfs huilen op de stoep van de overheid totdat het doden stopt.” 

De toekomst

Inmiddels is er een staakt-het-vuren afgekondigd in Gaza. Al is het geweld nog niet volledig gestopt en komen er veel te weinig hulpgoederen binnen. Dr. Younis zei erover in september: “Het geweld moet stoppen en er moet véél meer hulp binnenkomen. Daarna moet Gaza opnieuw worden opgebouwd. Water, elektriciteit, gezondheidszorg, alles is vernietigd. Naar schatting zijn 25.000 kinderen wees geworden. Dat mag de wereld niet negeren.” Op de vraag ‘heeft u hoop’, heeft Dr. Younis een duidelijk antwoord: “Er is altijd hoop. Als er geen hoop is, kan je niet meer doorgaan. Dan is het klaar.” 

Dr. Younis Al-Khatib, tijdens zijn bezoek in Nederland