Leestijd 5 minuten

Fred de Meijer
- Hobby's: evenementenhulpverlener bij het Rode Kruis, burgerhulpverlener, op pad met de caravan, wandelen, vissen, vrijwilligerswerk bij het Vakantiebureau
- Geboorteplaats: Amsterdam
- Geboortedatum: 09-11-1951
- Favoriete restaurant: Mijn favoriete restaurant is Bij de Jongens in Hattem
- Wat zeggen anderen over jou? Geen idee, ik heb het gevoel dat ik met de mensen in mijn omgeving een fijn contact heb. Ik hoop dat zij dat ook zo ervaren.
- EHBO-diploma sinds: 1972
Leestijd 5 minuten
Van blauw naar rood: Fred blijft helpen
HET RODE HART VAN EVENEMENTENHULPVERLENER FRED
Hij werkte 44 jaar bij de politie en heeft daar het nodige meegemaakt, maar achter de geraniums na zijn pensioen? Dat is niets voor Fred de Meijer (73). Na de politie vond hij een nieuw doel bij het Rode Kruis. Inmiddels is hij al zo’n tien jaar actief als evenementenhulpverlener en dat is lang niet alles.
Tijdens zijn pensioen is Fred met zijn vrouw op pad met de caravan als hij onderweg het schip de Henry Dunant ziet varen. Dat beeld zet hem aan het denken. “Ik dacht: ik kan aardappelen schillen, een rolstoel duwen, maar misschien kan ik daar ook wel vrijwilliger worden.” Zo gezegd, zo gedaan. Het Rode Kruis blijkt het begin van een nieuwe fase in zijn leven. De Henry Dunant wordt kort daarna uit de vaart genomen. Fred komt in actie bij de lokale Rode Kruis-afdeling. “Ik kwam terecht bij een leuke club mensen; het voelde meteen goed.”
Leven lang in dienst van anderen
Fred heeft een lange carrière bij de politie achter de rug. Eerst als agent op straat, later als rechercheur Zeden en Mensenhandel. Na zijn werkzame leven wil hij zijn opgedane ervaring blijven gebruiken. “In het politiewerk ben je meer dan opsporingsambtenaar. Je bent er voor de ander, soms op het kwetsbaarste moment van iemands leven.” Fred volgde trainingen in het begeleiden van slachtoffers en nabestaanden. “Ik merkte dat die zorgkant goed bij mij past.” Die betrokkenheid neemt hij mee naar het Rode Kruis. Hij volgt de opleiding tot evenementenhulpverlener en haalt aanvullende modules. “Wandelletsels, alcohol- en drugsincidenten, sportongevallen. Je leert er steeds meer bij en dat blijft leuk. Inmiddels draai ik jaarlijks zo’n tien tot twintig evenementen: van de Dam tot Damloop tot popconcerten. Ik hou van de drukte en de hectiek.” Je hoeft geen held te zijn om iets te betekenen voor een ander. Die overtuiging past bij Freds manier van werken: nuchter en met oog voor anderen.
“Je hoeft geen held te zijn om iets te betekenen voor een ander.”
Heb ik gedaan wat ik kon?
Soms zijn situaties heftig, ook voor de ervaren Fred. Hij denkt terug aan een man die tijdens een hardloopwedstrijd vermoedelijk een herseninfarct kreeg. “Hij zat daar en keek dwars door me heen. Ik kreeg geen reactie. Gelukkig was de ambulance er snel om het over te nemen. Toch vraag je je achteraf af: heb ik gedaan wat ik kon doen? Hoe zou het met deze man zijn afgelopen? Dat krijg je niet te horen, maar je moet er wel steeds aan denken.” Fred geeft nog een voorbeeld: “Laatst trof ik een man op de kermis. Zijn vrouw vertelde dat hij vreemd praatte en vroeg aan mij of ik even naar hem kon kijken. Toen ik bij hem kwam, leek alles normaal. Al snel zag ik dat hij maar met één oog knipperde. Ik vertrouwde het niet helemaal en belde 112. Het bleek een TIA. Dan ben je blij en trots dat je de juiste inschatting hebt gemaakt.”

Opvang vluchtelingen / Fjoertour Egmond met zijn schoondochter als deelneemster
Zijn eerdere ervaring bij de politie helpt Fred om kalm te blijven, ook onder druk. “Ik heb bij de politie het nodige meegemaakt: verkeersongevallen, traumatische situaties. De slachtoffers komen nog regelmatig terug in mijn gedachten. Die beelden vergeet je nooit, maar je leert ermee omgaan.”
Zie je Fred, dan zie je hulp
Fred doet meer dan alleen evenementen. Zo hielp hij tijdens de coronaperiode met het bezorgen van voedselpakketten bij mensen in kwetsbare situaties thuis. Hij werd ingezet bij de opvang van vluchtelingen uit Syrië en Oekraïne en hij fungeerde als buddy voor mensen met een visuele beperking die een EHBO-opleiding volgden. “Je staat soms versteld over wat er allemaal mogelijk is. Het is mooi om daar een bijdrage aan te mogen leveren. Het werk bij het Rode Kruis doe ik met toewijding én plezier. Een opleidingsavond is voor mij als een verenigingsavond. Het is collegiaal, warm en gezellig.”
Naast zijn werk voor het Rode Kruis zet Fred zich in voor het Vakantiebureau, waar hij vakantieweken begeleidt voor mensen met een beperking of ernstige ziekte. “We nemen de zorg over, zodat mensen samen op vakantie kunnen. Intens, maar ook ontzettend mooi.”
Wat het Rode Kruis voor hem betekent? Fred denkt even na: “Het is een fijne manier om van betekenis te blijven. Op mijn manier, wanneer het mij uitkomt, met elkaar en altijd met aandacht voor de mens. ”

Fred samen met collega-vrijwilliger bij de Tulpenactie